Typische woensdagmiddag

Tim en Lea zijn op woensdag om 12.45 uur uit school en meestal zijn ze dan tegen 1 uur wel binnen. Zo niet vandaag. Ik had lekker broodjes afgebakken in de oven en de tafel gezellig gedekt, maar wie er ook kwamen: geen kinderen! Eindelijk verscheen Lea en die wist te melden dat Tim nog steeds op het schoolplein aan het spelen was, dat een grote ijsbaan schijnt te zijn!

Inmiddels deelde Lea me ook even mee dat ze 'dood ging van de honger' en dus viel ze gretig aan op de broodjes. In recordtijd werkte ze er 3 (!) weg. Uiteindelijk kwam ook Tim boven water en ook hij liet het zich goed smaken.

Na de lunch moest Lea nog even een laatste keer haar klarinetles oefenen en daarna sprongen we met z'n 3-en in de auto: het is overal zó glad dat ik me niet op de fiets waag!

Eerst met Tim naar de kapper. Kapster geïnstrueerd, daarna met Lea door naar de klarinetles. Even iets bespreken met de docente, daarna weer terug naar de kapper om Tim op te halen. Direct door naar de bieb, want Lea had helemaal geen leesboeken meer (help!)

Tim wilde thuis gebracht worden zodat hij een oude broek kon aantrekken en met z'n vrienden op de bevroren sloten kon gaan spelen. Daarna Lea weer opgehaald van de klarinetles. Die ging toen meteen een vriendinnetje ophalen. Of ik in de tussentijd haar schaatsen even een maat groter wilde stellen... Natuurlijk!! Gewapend met een chopstick (anders krijg je dat ellendige palletje nooit ingedrukt!) en met gevaar voor ernstige vingerblessures heb ik ook die klus weer geklaard.

Als je vervolgens denkt: pfff... even uitpuffen, staat de oudste zoon weer voor je neus. Die moet natuurlijk ook even zijn verhaal kwijt. Hij had vandaag een kookpracticum (dat valt tegenwoordig onder het vak 'verzorging' wat weer een onderdeel is van 'biologie', je moet het allemaal maar weten) en moest met 3 andere knullen een gerecht bereiden. De heren hadden gekozen voor Mexicaanse wraps en de boodschappen waren keurig verdeeld. Dat lijstje deelde hij me gisteren om half 5 vrolijk mee, waarop ik vroeg: "en hoe komen die boodschappen er dan?" Tja, dat wist hij ook niet. Nou, dat wist deze moeder natuurlijk wel! Hup op de fiets en naar de supermarkt, het is je eigen 'huiswerk'. O, tja.... :-))

Afijn, het eten is blijkbaar goed gelukt (hoewel "niet zo lekker als thuis", einde citaat :)) want ze kregen een 8.

Dan is het alweer snel tijd om te beginnen met koken, Tim komt thuis met een druipende broek en snowboots vol slootwater (ik zakte door het ijs en stond tot m'n knieën in het water - ja, ja, tot je billen zul je bedoelen), dus dat wordt nog een fijn schoonmaakklusje :( Na het eten snel de boel opruimen, trompetspullen inpakken en Tim naar de repetitie van het leerlingenorkest brengen....

Pfffff, ik zal blij zijn als ik morgen weer kan werken!!