Vanavond na het eten ruimde Tim de zal cornflakes op in de kast in de bijkeuken. Rob hoorde hem huilen en zei: "Tim is knock-out geslagen door de cornflakes". Wij lachen met z'n allen... totdat we merkten dat er écht iets aan de hand was. Blijkbaar heeft hij zijn arm op een hele rare manier verdraaid, waardoor hij zijn schouder totaal niet meer kon bewegen. Binnen enkele minuten werd de schouder ook blauw. We mochten er echt niet aankomen en Tim gilde het uit van de pijn.
Bellen dus maar weer! In ons eigen ziekenhuis konden we vanwege drukte pas 1,5 uur later terecht, maar we mochten ook naar een ziekenhuis verderop, daar konden we meteen terecht. Dat laatste maar gedaan. Rob heeft dit keer de honneurs waargenomen. Na een half uur kreeg ik al een sms-je dat er een foto gemaakt ging worden. Zowel de arts als de chirurg hebben de foto en de schouder bekeken en kwamen tot de conclusie dat er gelukkig niks gebroken is, wel de schouderspieren zwaar gekneusd. Twee dagen in een mitella totale rust, daarna de mitella weg en oefeningen doen. Tim heeft instructies mee gekregen.
Volgende week mogen we ons weer melden voor de nacontrole. Fijne week wordt dat, want dan hebben we ook een soort 'dagtour' met Bas in het ziekenhuis: eerst foto's van zijn ogen (i.v.m. een metaalsplinter in het oog, enkele jaren geleden), dan de MRI-scan en daarna weer de gipskamer voor nieuw gips.
ZUCHT....!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten